Misionarët janë vullnetarë që kanë lënë mënjanë jetën e tyre normale deri në dy vjet për të ndihmuar të tjerët të vijnë më afër Jezu Krishtit. Përpara se të largoheshin për në mision, ata qenë studentë, punonjës, atletë, të dhënë pas librave, muzikantë dhe … epo, e krijuat një ide. Pas shërbimit të tyre, ata do të kthehen në shtëpi që të përfundojnë universitetin, të punojnë, të dalin në takime e të martohen dhe të jetojnë një jetë krejt normale.

Ata vijnë nga e gjithë bota. Nuk është diçka e pazakontë që misionarët të shërbejnë në një vend dhe të flasin një gjuhë tjetër nga gjuha e tyre. Misionarët shërbejnë si të rinj në moshë madhore ose në vitet e tyre të daljes në pension, vetëm ose në çift. Cilado qoftë mosha e tyre, motivimi i tyre është i sinqertë – ata largohen nga shtëpitë dhe familjet për një periudhë kohe për të bërë atë që Jezusi u mësoi Apostujve të Tij: “Dilni në mbarë botën dhe i predikoni ungjillin çdo krijese” (Marku 16:15).

Jo. Ungjilli i Jezu Krishtit është për këdo. Ai i fton të gjithë të vijnë tek Ai “pa para dhe pa paguar” (Isaia 55:1). Në fakt misionarët paguajnë për t’ju takuar, duke i mbuluar shpenzimet e veta për të ardhur në një mision. As udhëheqësit vendorë të Kishës dhe mësuesit e klasave nuk paguhen.

Oraret e shërbesave në Kishë ndryshojnë nga bashkësia në bashkësi. Sidoqoftë, ju gjithmonë mund të keni pritshmërinë për një shërbesë kryesore adhurimi për të gjithë, që pasohet nga orët mësimore për fëmijët, rininë dhe personat në moshë madhore.

Shërbesa për të gjithë quhet “mbledhja e sakramentit”. Kjo mbledhje përbëhet nga këngë, lutje dhe predikime (ose “biseda”) që bëhen nga anëtarë të ndryshëm të bashkësisë çdo javë. Por pjesa më e rëndësishme e mbledhjes është koha kur marrim sakramentin (që ngjason me kungimin) që të kujtojmë Shpëtimtarin.