Si Mund t’i Fal të Tjerët?

Nuk është e lehtë, por kur ne falim, na lehtësohen barrët dhe ne ndiejmë paqe më të madhe.

Jezusi na mësoi që të falim

Kur Jezusi dha mësim Predikimin në Mal, Ai u kujtoi njerëzve mënyrën se si gjërat ishin zbatuar në ligjin e Moisiut – “Sy për sy dhe dhëmb për dhëmb” (shih Mateu 5:38). Ai më pas dha mësim ligjin më të lartë të faljes që ta kthenin faqen tjetër dhe [u tha]: “Duani armiqtë tuaj” (shih Mateu 5:39–44).

Falja na bën të lirë

Kapja pas lëndimit është një kujtues i vazhdueshëm për të qenë i mërzitur. Konfliktet e pazgjidhura zënë një hapësirë tepër të madhe në mendjen tonë. Ne nuk gjejmë prehje prej tyre dhe nëse nuk jemi të kujdesshëm, mund t’i lejojmë të na i dëmtojnë marrëdhëniet tona të tjera.

Mospranimi për të falur është një shterim i energjisë sonë që mund të përdoret më mirë për t’u shërbyer të tjerëve dhe për të përmirësuar vetë jetën tonë. Libri i Mormonit jep mësim se “njerëzit janë, që ata të mund të kenë gëzim” (shih 2 Nefi 2:25). Si mund të kemi gëzim kur jemi të përqendruar te ndjenjat e zemërimit, fyerjes, hidhërimit dhe hakmarrjes?

Mësoni rreth faljes në Librin e Mormonit
Merrni një kopje falas

Kur zgjedhim të falim, ne e lejojmë Shpirtin e Shenjtë të hyjë në zemrën tonë. Lumturia është një zgjedhje. Ajo nuk varet nga veprimet e të tjerëve, as nga drejtësia që na parashtrohet. Falja na bën të lirë.

Ta falësh dikë është më e lehtë të thuhet se të bëhet, veçanërisht nëse keqbërja është e rëndë. Nganjëherë duket sikur falja është e pamundur. Por nëse mbështetemi te Shpëtimtari, i cili vuajti jo vetëm për mëkatet tona, por edhe për të tyret gjithashtu, ne mund të gjejmë forcë përtej vetes. Lutuni për fuqi që të falni dhe Jezusi do t’ju ndihmojë. Plaku Kevin R. Dankan, një udhëheqës i Kishës tha: “Ndonëse mund të biem një herë viktimë, ne nuk duhet të jemi viktimë për së dyti, duke mbajtur barrën e urrejtjes, të hidhërimit, dhembjes [dhe] zemërimit”.

Falja është ndryshe nga mirëbesimi

Kur e falni dikë, mund të duhet ende një kohë e gjatë që ju t’u mirëbesoni sërish. Është normale. Për shembull, ju mund ta falni dikë që ju ka vjedhur, por kjo nuk do të thotë që ta lini hapur derën. Në mënyrë të ngjashme, dikush që ka qenë në një marrëdhënie keqtrajtimi, mund ta falë keqtrajtuesin pa hyrë sërish në atë marrëdhënie. Ne duhet të falim çdokënd. Por përdorni urtësi kur të vendosni që t’i mirëbesoni dikujt sërish.

Shembulli më i lartë për faljen

Kur na duket e vështirë të falim, ne mund të shohim shembullin e Jezu Krishtit. Edhe kur ishte i varur në kryq, me gozhdë nëpër duart e këmbët e Tij, Ai i thirri Perëndisë: “O Atë, fali ata sepse nuk dinë ç’bëjnë” (Lluka 23:34). Mund të mos e kemi aftësinë për të falur të vetëm, por Jezusi vuajti për “dhimbje[t] dhe hidhërime[t]” tona (shih Alma 7:11) që Ai të mund të dijë si të na ndihmojë. Nëpërmjet hirit të Tij, ne jo vetëm që mund të marrim falje, por mund të kemi forcën për t’i falur të tjerët gjithashtu.

Historitë dhe vargjet rreth faljes së të tjerëve

Bibla dhe Libri i Mormonit kanë shumë histori frymëzuese rreth faljes. Ndërsa i lexoni këta shembuj, merrni parasysh se si mund ta ndiqni më mirë udhëzimin e Shpëtimtarit për t’i falur të tjerët.

Falja në Bibël: Djali Plëngprishës

Djali i shpërdoroi paratë e tij

Një burrë kishte dy bij. Djali më i vogël kërkoi trashëgiminë e tij. Pastaj ai u largua nga vendi dhe “e prishi gjithë pasurinë, duke bërë një jetë të shthurur” (shih Lluka 15:13).

Ai nuk kishte ushqim

Në vend ra një zi buke dhe djali nuk kishte para për të blerë ushqim. Ai zuri një punë si rritës derrash dhe ishte kaq i uritur aq sa hante ushqimin e derrave. (shih Lluka 15:14–16)

Ai vendosi të kthehej në shtëpi

Më pas ai filloi të mendonte rreth shërbëtorëve të të atit dhe se si ata kishin ushqim të bollshëm. Ai vendosi të shkonte t’i kërkonte falje dhe t’i thoshte të atit: “Nuk jam më i denjë të quhem yt bir; trajtomë si një nga mëditësit e tu” (Lluka 15:19).

I ati e fali

“U çua, pra, dhe shkoi tek i ati. Por kur ishte ende larg, i ati e pa dhe [pati] dhembshuri; u lëshua vrap, ra mbi qafën e tij dhe e puthi” (Lluka 15:20).

Vëllai i tij i madh u bë ziliqar

I ati e veshi të birin me rrobat më të bukura dhe bëri festë për të me ushqimin më të mirë. Djali më i madh erdhi nga puna në shtëpi dhe dëgjoi këngë e valle. Ai u bë ziliqar dhe nuk pranoi të hynte në shtëpi. (Shih Lluka 15:22–28)

Vëllai i tij filloi të ankohej

I ati doli jashtë dhe bisedoi me djalin e madh. Djali e pyeti përse nuk ishte bërë kurrë një festë për të kur ai kishte qenë i drejtë dhe i përgjegjshëm gjithë kohën.

I ati dha një mësim të vlefshëm

I ati iu përgjigj se djali i madh ishte gjithmonë me të dhe i tha: “Çdo gjë që kam është jotja” (shih Lluka 15:31). Ai i tha se ata duhej të gëzoheshin, “sepse ky vëllai yt kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri” (shih Lluka 15:32).

Si gjen zbatim kjo histori sot?

Ne mund t’i falim ata që na kanë fyer ose lënduar edhe kur nuk duket e drejtë. Perëndia do ta ndreqë dhe nëse jemi besnikë, ne mund të marrim gjithçka që Ai ka.

Një Histori Faljeje në Librin e Mormonit

Moroni kishte një problem

Moroni ishte kapiten. Ushtria e tij nuk kishte mjaftueshëm ushtarë për të mbrojtur qytetet që ata i kishin rimarrë nga armiqtë e tyre.

Ai i kërkoi ndihmë Pahoranit

Moroni i dërgoi një letër guvernatorit Pahoran “ku i shfaqte dëshirën që të mblidheshin njerëz të tjerë për të përforcuar … ushtritë” (shih Alma 59:3) në mënyrë që të mund t’i mbanin ato qytete që i kishin rimarrë.

Ndihma nuk i erdhi kurrë

Sidoqoftë, ndihma nuk i erdhi kurrë dhe njërin nga qytetet e mësynë. Qyteti u pushtua. “Moroni u zemërua me qeverinë, për shkak të mospërfilljes në lidhje me lirinë e vendit të tyre” (shih Alma 59:13).

Moroni u zemërua me Pahoranin

Moroni i shkroi një letër tjetër Pahoranit, guvernatorit, duke e akuzuar atë se ishte përtac, i etur për pushtet dhe që shqetësohej vetëm për sigurinë e vet. Ai madje e kërcënoi se do të marshonte kundër Pahoranit dhe do ta “god[iste] me shpatë” (shih Alma 60:30) nëse ai nuk do t’i dërgonte ndihmë.

Akuzat e tij ishin të pabaza

Ajo që Moroni nuk dinte, ishte se Pahorani po përballej me një kryengritje dhe ishte detyruar të largohej nga kryeqyteti. Ai iu përgjigj letrës së Moronit, duke thënë: “Nuk gëzohem për vuajtjet tuaja të mëdha, po, ato e brengosin shpirtin tim” (Alma 61:2).

Pahorani zgjodhi ta falte atë

Edhe pse Pahorani u akuzua pa baza, ai nuk u fye. Ai tha: “Ti më ke qortuar, por nuk ka rëndësi; unë nuk jam zemëruar, por gëzohem nga zemërmadhësia jote” (shih Alma 61:9). Ai më pas kërkoi ndihmën e Moronit për të luftuar kryengritjen.

Nëse keni pyetje rreth faljes, ne ju nxitim që të flisni me misionarët tanë. Ata mund t’ju mësojnë më shumë rreth hirit të Jezusit dhe do t’ju ndihmojnë të mësoni që ta hidhni pas mërinë dhe zemërimin. Kujtoni që të mbështeteni te Shpëtimtari dhe jeta juaj do të mbushet me paqe dhe lumturi.

Kërkoni një takim me Misionarët
Ne do të bëjmë më të mirën tonë për t’iu përgjigjur pyetjeve tuaja shpirtërore dhe për t’ju ndihmuar që t’i afroheni më shumë Jezu Krishtit.
Takohuni me Misionarët
E Mëparshme
Si Mund ta Fal Veten?
Tjetër
Si Mund të Marr Falje nga Perëndia?

Eksploroni më shumë tema

Si të Lutemi

Lutja është më e thjeshtë nga sa mund ta mendoni. Perëndia është Ati ynë i dashur në Qiell dhe Ai dëshiron që të na dëgjojë.

Shërbesat në kishë

Çdo të diel, ne mblidhemi së bashku për të kënduar himne, për të dëgjuar predikime dhe për t’i mësuar njëri‑tjetrit për Shpëtimtarin. Kisha është një rimbushje shpirtërore dhe një mënyrë e përkryer për ta mbajtur Jezusin në qendër të jetës sonë. Ne i mirëpresim të gjithë vizitorët që marrin pjesë në shërbimet tona të krishtera dhe adhurojnë me ne.

Ndjekja e Jezu Krishtit

Kush është Jezu Krishti? Jezusi është Shpëtimtari i botës. Ndërsa e ndjekim Atë, ne gjejmë paqe dhe lumturi më të madhe në jetë.

Krijimi i një Familjeje të Fortë

Krijimi i një familjeje është jashtëzakonisht shpërblyes, por mund të jetë i vështirë, sidomos në botën e sotme. Mësoni se si mund ta forconi familjen tuaj dhe ta mbani atë të përqendruar te Perëndia.